KINO ROMA

Pierwszy seans filmowy w Zabrzu odbył się 11 stycznia 1897 r. o godz. 19:00 w dużej sali gospody „Etablissement” Maxa Mandowskiego, przy dzisiejszej ul. Sienkiewicza 30. Wyświetlono wtedy nieme filmy z pociągiem, parowcem pasażerskim, kąpielisko w Ostendzie, widoki z Berlina czy relację z uroczystego wjazdu do Paryża. Do ruchomych obrazów z pewnością przygrywał na pianinie kinowy taper.

Pierwszym stałym kinem w Zabrzu był „Grand Kinematograph”, które w 1897 r, przy Kaniastrasse 1 (dziś ul. Padlewskiego 1) w swojej kamienicy uruchomił znany zabrzański mistrz masarski Johann Poralla.

Niedługo, bo w roku 1912 mistrz Poralla wybudował największe kino na Górnym Śląsku, „Lichtspielhaus”, dzisiejsze kino ROMA przy ul. Padlewskiego 4, najdłużej działające kino na Śląsku. Pierwszy seans miał miejsce 22 grudnia 1912 r. Kino mogło pomieścić ok. 680 widzów na Sali i balkonie. Sala kinowa była wyposażona w scenę z kulisami i garderobą dla artystów, w orkiestron, z którego często przygrywali muzycy z orkiestry Donnersmarckhutte. Widzowie w przerwach seansu mogli skorzystać z kawiarni, sklepu czy z toalet. Na piętrze budynku znajdowało się luksusowe, 8-mio pokojowe mieszkanie właściciela wraz z biurem.

W 1927 r. kino nabył zabrzański kupiec Paul Werner, wielce zasłużony dla śląskiej kinematografii. Wybudował w Gliwicach kino „Schauburg” oraz rozbudował w Zabrzu kino „Helios-Lichtspiele” przy ul. Dworcowej 4 (Bahnhofstrasse).

W 1945 r. kino zmieniło nazwę na „Wolność”, którą później zmieniono na „Roma”. Kino przetrwało dzięki temu, że stało się miejską instytucją kultury. „Kino Roma” należy do Sieci Kin Studyjnych i Stowarzyszenia Kin Studyjnych.