Historia kościoła pw. Św. Jadwigi Śląskiej na Porębie sięga 1929 r. wtedy to wyodrębniono jej teren z obszaru parafii Św. Franciszka z Asyżu na Zaborzu. Drewniany kościół wzniesiono w latach 1928-1929, a o wyborze materiału do budowy zdecydowały okoliczności szkód górniczych występujące na Porębie.

Projektantem i kierownikiem budowy nowej świątyni został budowniczy rejencyjny Karl Kattenidt. Wzniósł on kościół o intrygującej architekturze, kojarzącą się kształtem z świątyniami protestanckimi z lat 30-tych, a niektórym przywodzące na myśl budowle z Bliskiego Wschodu. Tak powstała świątynia nie osadzona na obrysie owalu z 12 bokami. Wokół wzniesiono cztery niewysokie wieże, których hełmy wykonane są z miedzi a wielospadowym dach wykończono dachówką ceramiczną. Kościół przykuwa uwagę interesującą bryłą architektoniczną, w stylu modernizmu z elementami ekspresjonizmu, nieczęsto spotykaną w regionie śląskim.

Kościół poświęcił 1929 roku sufragan wrocławski bp. Walenty Wojciech. W 1936 roku lokalię podniesiono do rangi kuracji, a w latach powojennych do rangi parafii. Pierwszym proboszczem u Św. Jadwigi Śląskiej na Porębie został ks. Paweł Janik.

W 2008 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego i znajduje się również na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego.

Kościół św.jadwigi