Stadbad (Łaźnię Miejską) na ówczesnym Schecheplatz, dziś pl. Krakowski, otwarto 8 czerwca 1929 roku, wykorzystując okazję międzynarodowych zawodów pływackich. Modernistyczny budynek w stylu ekspresjonistycznym, według projektu miejskiego radcy budowlanego doktora inżyniera Adalberta Krawietza budowano w latach 1927-1929 i wydano na niego 600.000 ówczesnych Reichsmarek, dzięki wsparciu Związku Miast Niemieckich i dotacji niemieckiego rządu.
W pierwszym roku działalności Łaźnię Miejską odwiedziło 108 374 gości. Zabrzańska łaźnia była jednym z najlepiej wyposażonych, spośród ponad 300, obiektów w kraju. Pływalnia miała wymiary 10×25 m. Głębokość od 0,9 do 3,8 m. Nad nią zamontowano szklany, przepuszczający światło dzienne dach. Na pływalni zainstalowano trampoliny o wysokości 2 i 3 m. Oprócz basenu goście mogli skorzystać z pryszniców, wanien kąpielowych, kąpieli zdrowotnych w 14 rodzajach, w tym słonecznych i parowych, sauny, inhalatorium, biczy szkockich i sali gimnastycznej. Były też biblioteka i czytelnia. W Łaźni znajdowały się również restauracja, fryzjer i mieszkanie służbowe.
W 2012 roku Łaźnia przeszła gruntowna modernizację, która objęła prace związane z termomodernizacją, modernizacją technologiczną (m.in. urządzenia filtrujące wodę na bazie ziemi okrzemkowej, podgrzewacze wody, dźwigi osobowe i pompy filtrujące). Budynek został również dostosowany dla potrzeb osób z niepełnosprawnościami.