Zabrzańska wieża ciśnień dominuje nad okolicą swym ogromem. Osadzona na filarach na planie ośmiokąta, z filarem centralnym, mierzy 46 metrów wysokości. Zaprojektowana w 1909 r. przez zaprojektowali architekta Augusta Kinda i radcę budowlanego Friedricha Loose. Ceglany potężny budynek z mansardowym dachem mieścił wielki zbiornik wody, na dachu zwieńczony latarnią oraz pracownicze mieszkania na 3 kondygnacjach i pomieszczenia gospodarczo-warsztatowe.
Wieża przy ul. Zamoyskiego była częścią nowoczesnego systemu wodociągowego jaki powstawał na Górnym Śląsku już w XIX wieku. Najważniejszymi obiektami były bezpieczne ujęcia wody oraz system przesyłowy, w skład którego wchodziły się m.in. monumentalne wieże ciśnień o pięknej architekturze.
Od 2017 r. wieża jest częścią Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu. W 2018 przeszła gruntowną rewitalizację, w ramach rewitalizacji obszarów zdegradowanych. Dziś znajdują się w niej pracownie, biura i warsztaty muzealne oraz ekspozycja i galeria Carboneum, centrum wiedzy o węglu, łączące nowoczesne centrum nauki z tradycyjną ekspozycją.
Na szczycie wieży znajduje się restauracja i kawiarnia „Kelnerzy z Wieży” z przeszklonym punktem widokowym. Z wieży można podziwiać panoramę Zabrza i okolic, a przy dobrej widoczności można dostrzec Beskidy i Tatry.